بابا بلّھے شاہ

بابا بلّھے شاہ

وے ماہیا تیرے ویکھن لئی

چُک چرخا گل وچ ڈھاواں۔۔۔

وے محرماں وے ڈھولناں

وے ماہیا۔۔۔۔۔

وے لوکاں بھانوے سُوت کتدی۔۔۔

وے لوکاں بھانوے سُوت کتدی۔

وے میں تند تیریاں یاداں دے پاواں

بابل دی سوں

سوہنے بابل دی سوں

جی نہیں لگدا

وے ساڑے سیک ہجر دی اگ دا

تے ایہو میرا جی کردا

گھر چھڈ کے ملنگ ہو جاواں

پیار تیرا

پیار تیرا سردار نہیں بھلدا

سے انکھیاں دے وچوں نیر نہیں سُکدا

وے لوکی کہندے کیوں رونی آں۔۔۔۔

وے لوکی کہندے کیوں رونی آں۔۔۔۔

وے دس کیہڑا بہاناں لاواں۔۔۔

جد میں وچ رہی نہ میں

تے اُتھے دیڑا کیتا تیں۔۔۔۔۔

لوکی مینوں طعنے دتے

جوگ کرائی تیں۔۔۔۔

کہ مینوں کی ہویا۔۔۔

بلھیا۔۔۔۔

جے ٹگّا سدھے راہ جاوے تے

گڈا ہچکلوے کیوں کھاوے۔۔۔۔۔۔۔۔۔

بن جوڑیاں گڈے جوڑدا نہیں

جوڑ پوے تے سیدھا ٹردا نہیں

بن جوڑیاں گڈے جوڑدا نہیں

جوڑ پوے تے سیدھا ٹردا نہیں

جیہڑا ٹگّا گڈّے تے چڑھدا

گڈّے نوں بنّے کد لاوے

ہون بدلی نیت سی ٹگّے دی

وچوں کالا تے اتوں بگّے دی

اینہوں لاج نئیں اگّے لگّے دی

مطلب دیاں دگیاں پیا لاوے

جے بچنا اے ٹبیاں کھائیاں توں

او ایہنوں ذبح کر قصائیاں توں۔۔۔

او رجیا تیریاں واہیاں توں۔۔۔۔

تے مینوں بنّے میرا رب لاوے

جیہڑا دسدا نہیں۔۔۔۔

جیہڑا دسدا نہیں۔۔۔۔

اونہوں مننداں اے

تا جیہڑا دسدا اے اونہوں منندا نہیں

جے پیار گناہ اے لوکو۔۔۔!

میں پیار کیتا مینوں مار دیو۔۔۔۔۔۔۔

جے پیار گناہ اے لوکو۔۔۔!

میں پیار کیتا مینوں مار دیو۔۔۔۔۔۔۔

میرا تن من ٹکڑے کر کے گنج شکر دے اوتوں وار دیو۔۔۔۔۔

جے پیار گناہ اے لوکو۔۔۔!

میں پیار کیتا مینوں مار دیو۔۔۔۔۔۔۔

جے او تیرا کُج نہیں لگدا

کی تیں اوتھوں لینا۔۔۔۔

جے تیرا کُج لگدا تینوں سب نوں دسنا پینا۔۔۔

نی او تیرا کی لگدا

جیہڑا لُکیا نظر نئیں آوندا۔۔۔۔۔

نی او تیرا کی لگدا

جیہڑا لُکیا نظر نئیں آوندا۔۔۔۔۔

سچ دسے نی

نی او تیرا کی لگدا

جیہڑا لُکیا نظر نئیں آوندا۔۔۔۔۔

سسی سوہنی کہندی مر گئی۔۔۔

نالے ہیر سیالاں دی۔۔۔۔۔

سچ دسدے نی

نی او تیرا کی لگدا

جیہڑا لُکیا نظر نئیں آوندا۔۔۔۔۔

جے کوئی تینوں پُچھے آکھیں

آکھیں سب گَل کوڑی۔۔۔

نی او تیرا کی لگدا

جدی لے کے جاندی چُوری۔۔۔۔

سچ دسدے نی

نی او تیرا کی لگدا

با پردہ تے ہر کوئی لٹدا

ایہہ لٹیا بے پردہ۔۔۔۔

رات دنے جدے عشق وچ رویں۔۔۔

جدی دید بنا نہیں سردا۔۔۔

نی او تیرا کی لگدا

سچ دسے نی

نی او تیرا کی لگدا

دنیا سامنے ملے نا اونہوں

رکھے اوتوں دوری۔۔۔

جہیڑا بنیا تیری مجبوری

نی او تیرا کی لگدا

سچ دسے نی

نی او تیرا کی لگدا

کُن فَیِکون اگے سی لگیاں

کُن فیکون تے کل دی گل اے

او اساں اگوں دی پیت لگائی

میں تُوں حرم نشان نہ کوئی

جدوں دتی سی میم گواہی۔۔۔

اجے تاں او پے دِسدے سانوں

بیلے بُوٹے کاہی۔۔۔

مہر علی تاں رل تائیوں بیٹھے۔۔۔

وے جدں سک دہائی پائی۔۔۔

اوہ سوہناں کل دی نگری دا

ایتھے بھیس وٹائی پھردا اے

کدے بے پردہ اودے جلوے نیں۔۔۔

کدے برقعہ پائی پھردا

نی او تیرا کی لگدا

سچ دسدے نی

نی او تیرا کی لگدا

’’َنَحْنُ أَقْرَبُ ‘‘ کرے اشارہ

وچ قرآن دے کہندا۔۔۔۔

ویکھن دے وچ نظر نہ آوے

گھر تیرے وچ رہندا۔۔۔

نی او تیرا کی لگدا

سچ دسدے

نی او تیرا کی لگدا

سچی گل منصور نے دسّی

قاضیاں سزا سنائی۔۔۔

توں وی سچ سچ دسدے نی کڑیئے

گل تیرے سر آئی۔۔۔۔

نی او تیرا کی لگدا

سچ دسدے

نی او تیرا کی لگدا

’’َنَحْنُ أَقْرَبُ ‘‘ کہندا کہندا ساڈھے ویہڑے آیا

’’َنَحْنُ أَقْرَبُ ‘‘ کہندا کہندا ساڈھے ویہڑے آیا

’’ حَبْلِ الْوَرِيدِ ‘‘ دی سیج وچھا کے

’’ حَبْلِ الْوَرِيدِ ‘‘ دی سیج وچھا کے

ساڈھے من وچ ڈیرہ لایا۔۔۔

نی او تیرا کی لگدا

سچ دسدے

نی او تیرا کی لگدا

سچ دسدے نی

نی او تیرا کی لگدا

جیہڑا لُکیا نظر نئیں آوندا۔۔۔۔۔

نی گنج شکر لگدا۔۔۔۔

جہیڑا سب تے کرم کماوندا۔۔۔۔

نی گنج شکر لگدا۔۔۔۔

جہیڑا سب تے کرم کماوندا۔۔۔۔

نی او تیرا کی لگدا

جیہڑا لُکیا نظر نئیں آوندا۔۔۔۔۔